Soms moet je, in het kader van risicobeheersing, je even verdiepen in de risico’s van ‘iets’. Het risico van snel groeien, het risico van een bepaalde investering of een ander bedrijfsmatig risico. Hoe zorg je dat al die risico’s niet omslaan in pessimisme?
Ik weet nog goed hoe lamgeslagen ik was toen de MH17 uit de lucht werd gehaald door de Russen. Of hoe ik wekenlang niet meer productief kon zijn toen er een ernstige conflict in een van mijn vorige bedrijven ontstond dat enorme risico’s met zich meebracht. Of de eerste twee weken na de corona-crisis, toen ik alles las over het nieuwe virus.
Als je niet oppast ben je niet meer bezig met risicobeheersing, maar met (over)consumptie van content die je negativiteit voedt. En dit gaat echt niet alleen over het nieuws volgen. Het kan ook gaan over eindeloos piekeren over mogelijke risico’s en gevolgen of het lezen van kritische of onheilspellende vakgerelateerde content.
Inmiddels heb ik een proces ontwikkeld om mezelf te beschermen tegen al die negatieve gedachten, zonder dat ik mijn kop in het zand steek. Want soms moet je even de risico’s in kaart brengen en beheersen.
Mijn proces voor
risicobeheersing
Als ik aan de slag ga met risicobeheersing, dan doorloop ik de volgende 3 stappen om mezelf wel te informeren, maar te voorkomen dat dit omslaat in pessimisme.
Reality check
Ik maak een korte analyse om te beoordelen of het een realistisch risico is, of niet.
Deep dive
Bij een realistisch risico raadpleeg ik zoveel mogelijk betrouwbare bronnen voor perspectief.
Afsluiten tot escalatie
Ik werk de risico's en mogelijke oplossingen uit en sluit het 'dossier' tot een risico realiteit wordt.
1. De reality check
Zowel de media als veel mensen om je heen reageren vanuit emotie. De media omdat het geld oplevert en de mensen om je heen omdat ze bang zijn en het gewoon makkelijker is om te praten over zorgen en ellende.
Anyway…
De eerste check die ik doe, is bepalen in hoeverre het risico realistisch (voor mij) is en op watvoor termijn. Dat doe ik door betrouwbare bronnen te raadplegen en te onderzoeken wat hun opinie is rondom het risico.
Mijn betrouwbare bronnen voor zakelijke ontwikkelingen
Mijn betrouwbare nieuwsbronnen
Soms is het niet erg om een bron te raadplegen die ‘(politiek) gekleurd’ is. Het gaat erom dat je zoveel mogelijk verschillende perspectieven verzamelt, zodat je zelf een perspectief met betrekking tot het risico kunt vormen.
Dat is de eerste stap die ik altijd neem als het gaat om risicobeheersing… bepalen of ik (of gezin, bedrijf, etc) iets met het risico moeten doen.
If not. Stoppen met de ontwikkelingen volgen tot er er significante nieuwe ontwikkelingen zijn.
If yes. Door naar stap 2.
2. Deep dive
Als ik heb geconcludeerd dat het risico realistisch genoeg is binnen aanzienlijke tijd, dan maak ik een deep dive in de materie om de situatie goed in kaart te brengen.
Ik consumeer een aantal dagen achter elkaar zoveel mogelijk content rondom het risico en breid mijn bronnen verder uit. Ik raadpleeg niet alleen nieuws- en business websites, maar zoek ook uit wat andere leiders in het land/in de wereld zeggen over het risico. Wat zij vinden vind ik vaak op de volgende manieren:
Vervolgens ga ik op zoek naar eventuele onderzoeken die zijn gepubliceerd op het internet om te kijken of er al een wetenschappelijke basis is voor het probleem.
Ik lees echt niet alles regel voor regel. Ik scan alle informatie en verdiep me alleen als het een uniek perspectief is waar ik naar op zoek was of naar interessante feiten.
Nu heb ik een goed beeld van er speelt, wat de risico’s zijn, welke voorzorgsmaatregelen men overweegt of neemt, etc.
Als ik nog steeds denk dat het risico realistisch is, ga ik door naar de laatste stap van risicobeheersing.
3. Afsluiten tot escalatie
Ter afsluiting werk ik een aantal zaken uit in mijn journal, zoals plannen en ideeën voor als het risico escaleert. Dit is een essentiële stap, omdat het grote probleem vaak is dat we niet helder kunnen nadenken als er iets ‘ineens’ escaleert. De emotie neemt het dan (tijdelijk) over en we maken minder rationele beslissingen.
Neem de corona-crisis. Als er een heftige recessie of zelfs depressie komt, dan kan het zijn dat mensen minder of geen behoefte meer hebben aan coaching. Dus heb ik een noodscenario uitgewerkt. Ik beschik over voldoende cash om rustig te bouwen aan iets anders, maar ook over voldoende skills die waardevol zijn voor bedrijven gedurende een grote recessie.
Afhankelijk van hoe realistisch het risico is, begin ik al voorzichtig met wat voorzorgsmaatregelen te nemen. In het geval van de corona-crisis ben ik meer content gaan produceren.
Meer content is goed voor mijn SEO en door hoge posities in Google vergroot ik mijn kans op (en het aantal) leads dat ik via mijn website binnenkrijg.
Maar de belangrijkste stap in dit proces is dat ik stop met het op dagelijkse basis volgen van de ontwikkelingen. Af en toe doe ik een check om te kijken of ‘het’ al geëscaleerd is.
Dit is belangrijk omdat anders het volgen van alle ontwikkelingen kan leiden tot een negatieve mindset of zelfs de ‘freeze’ reactie, waarbij je feitelijk lamgeslagen bent en tot stilstand komt.
Samenvattend
Het is goed om risico’s in kaart te brengen en zelfs, als het nodig is, het nieuws te volgen om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen, maar het op de voet volgen van iedere ontwikkeling is niet nodig en zelfs gevaarlijk.
Het proces dat ik hiervoor heb ontwikkeld, voorkomt dat al het nieuws mij negatief maakt en er voor zorgt dat ik mogelijk té emotioneel reageer op ontwikkelingen.
